Techniki mięśniowo- powięziowe (MR) są jednymi z najnowszych metod terapeutycznych w medycynie manualnej. Techniki te poprawiają wewnętrzną ruchomość tkanek miękkich, szczególnie powięzi. Żywa tkanka posiada wewnętrzną zdolność do poruszania się, będącą rezultatem rytmicznych zmian zachodzących w tonusie mięśni i wewnętrznych rytmach ciała.
Aktywacja sił w technikach MR odbywa się w sposób bezpośredni i pośredni. Są one zarówno pochodzenia wewnętrznego jak i zewnętrznego. Siły wewnętrzne wiążą się z fizjologicznymi ruchami żywej tkanki np. ruchy jelit, oddychanie, skurcze mięśni. Siły zewnętrzne związane są z dostarczaniem energii mechanicznej wywieranej przez terapeutę poprzez nacisk, trakcję, skręcanie, rozciąganie, które w odpowiedni sposób wpływają na tkankę miękką, zmieniając jej właściwości biomechaniczne oraz wywołując reakcje odruchowe. Łączy je główny cel medycyny manualnej, jakim jest osiągnięcie symetrycznego, bezbólowego zakresu ruchu systemu mięśniowo-szkieletowego.
